Historyk sztuki i kulturoznawca, kurator, reżyser.
Inicjator i kierownik projektu Filmoteka Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Adiunkt w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.
Studiował historię sztuki i kulturoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim.
Obronił doktorat pt. Strategie subwersywne w sztukach medialnych pod kierunkiem prof. Ryszarda Kluszczyńskiego, który został opublikowany w 2006 r.
Pracował w Muzeum Sztuki w Łodzi, a następnie w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Tam rozpoczął badania nad polską awangardą lat 70, których efektem była książka Sztuka polska lat 70. Awangarda, opracowana wraz z artystą Piotrem Uklańskim. 
Kurator wielu wystaw, m.in. „Niezwykle rzadkie zdarzenia” w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (2009), „Analogue: Polish video art from the 70s and 80s w Tate Modern w Londynie (2006), oraz „1,2,3… Awangarda” tamże (2008), „Operators exercises: Open Form Film and Architecture” na Columbia University w Nowym Yorku (2010).
Współautor artystycznego Manifestu Nooawangardy. Nowa Autonomia Sztuki z 2009 r.
Ukończył kurs reżyserii „Program Fabularny Studio Prób” w Szkole Wajdy, pracując nad eksperymentalnym filmem Performer o polskim artyście Oskarze Dawickim. Jego drugi film Serce miłości opowiada o związeku muzyka i audioperformera Wojciecha Bąkowskiego oraz artystki multimedialnej Zuzanny Bartoszek.