Hanna Świderska była kuratorką polskich kolekcji w Bibliotece Brytyjskiej od 1961 do 1990 roku. W 1940 roku została deportowana przez władze radzieckie na Syberię. Uwolniona w 1941 roku, opuściła Związek Radziecki z armią generała Władysława Andersa. Osiadła w Wielkiej Brytanii w 1947 roku, ukończyła studia historyczne w Birmingham, a w 1958 roku uzyskała doktorat na Uniwersytecie w Oksfordzie. Świderska założyła kolekcję „Solidarności” w Bibliotece Brytyjskiej w późnych latach 70., kiedy zaczęła zbierać polską prasę podziemną. Jako współpracownica z Kultury Jerzego Giedroycia, otrzymywała z Paryża przesyłki z podziemnymi opracowaniami, broszurami i czasopismami. Kupowała także materiały od anonimowych odwiedzających z Polski. Po zorganizowaniu nieoficjalnej wymiany książek pomiędzy Biblioteką Brytyjską a Biblioteką Narodową w Warszawie i Biblioteką Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Świderska utworzyła sieć dostawców legalnych i nielegalnych publikacji z Polski.