Książka Dzicy z naszej ulicy. Antropologia kultury młodzieżowej wydana w 1999 roku nakładem Ośrodka Badań Młodzieży Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych UW stanowiła publikację rozprawy habilitacyjnej Barbary Fatygi. Było to ukoronowanie blisko dziesięcioletnich badań kultury młodzieżowej, prowadzonych przez Fatygę z pomocą jej studentów. To w trakcie tych badań powstało gigantyczne archiwum gromadzące fanziny, ulotki, plakaty, kasety i inne materiały kultury młodzieżowej, jak również nagrania i transkrypcje wywiadów z przedstawicielami tej kultury oraz wycinki i artykuły prasowe na temat młodzieży.
Praca Fatygi oparta jest na analizie źródeł zebranych w archiwum, oferując oryginalną propozycję metodologiczną badania kultury młodzieżowej. W przeciwieństwie do koncepcji socjologicznych, w których centrum zainteresowań znajdowała się młodzież jako grupa społeczna, Fatyga sformułowała projekt antropologiczny, skupiając się na samej kulturze młodzieżowej, jej tekstach, zawartych w nich doświadczeniach (np. twórczości, codzienności, a także czasoprzestrzennych uwarunkowań tych doświadczeń), a wreszcie sporo miejsca poświęcając analizom młodzieżowych protestów lat 1989-1993 rozumianych jako forma ekspresji kulturowej. Jednocześnie badaczka posiłkowała się socjologicznymi – ilościowymi i jakościowymi – danymi na temat polskiej młodzieży, zaś antropologię kultury młodzieżowej projektowała nie jako subdyscyplinę antropologii, lecz jako przedsięwzięcie z zakresu antropologii współczesności.
Kultura młodzieżowa była w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych istotnie ważkim zagadnieniem współczesnej kultury, a jej poznanie pomagało w zrozumieniu szerszych procesów kulturowych. Dzicy z naszej ulicy do dziś stanowią jedną z najważniejszych prac z obszaru kultury młodzieżowej, kultury alternatywnej, subkultur młodzieżowych i kultury współczesnej, a zawarte w tej książce pomysły teoretyczne i zestaw metod i technik badawczych wydają się nadal inspirować kolejnych badaczy.
