aktywność religijna alternatywne formy edukacji
alternatywne style życia i bunt codzienności
awangarda, neo-awangarda
cenzura dysydenci partyjni
emigracja/wygnanie
film inwigilacja
krytyka naukowa kultura ludowa
kultura młodzieżowa
kultura popularna kultura undergroundowa
literatura i krytyka literacka muzyka nauka krytyczna
niezależne dziennikarstwo ochrona środowiska
ofiary prześladowań autorytarnego/totalitarnego reżimu
opozycja demokratyczna
publikacje podziemne
ruch kobiecy
ruchy broniące mniejszości
ruchy broniące praw człowieka
ruchy etniczne ruchy filozoficzne/ideowe ruchy narodowościowe
ruchy pokojowe ruchy społeczne
ruchy studenckie sztuka medialna
sztuki piękne
sztuki wizualne
teatr i Sztuki Performatywne
wolność sumienia
artefakty
dokumenty prawne i/lub finansowe elementy sztuki użytkowej
film
fotografie
grafika
inne inne obiekty artystyczne literatura podziemna
meble
nagrania dźwiękowe
nagrania muzyczne
nagrania video
obrazy
odzież pamiątki
publikacje
rysunki i karykatury
rzeźby rękopisy wyposażenie techniczne
The Zagreb Gymnasium private collection consists of memorabilia from the 1985-89 period. The school was then named as the Educational Centre for Languages, and two of its classes, which retained the classical curriculum, were considered a peculiarity. It was highly exceptional at the time, because in the framework of the secondary school reform implemented by Stipe Šuvar in 1975-76, which promoted so-called “directed education,” all gymnasia in Croatia were transformed into some manner of vocational schools with the aim of preparing the students for the labour market. From the communist perspective, the classical education was deemed unnecessary petty bourgeois elitism, which prepared select students for the university and enhanced class inequality.
Zbigniew Libera to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i uznanych polskich artystów wizualnych. Uznaje się go za kluczowego przedstawiciela polskiej „sztuki krytycznej” lat 90. oraz pioniera sztuki wideo, którą tworzył już we wczesnych latach 80.Na jego archiwum składają się materiały z dzieciństwa i młodości artysty (do 1991 roku) – notatki, rysunki, dokumenty, fotografie i nagrania video, w tym wczesne sygnowane prace z czasów jego uczestnictwa w artystycznym środowisku Kultury Zrzuty. Libera przekazał te zbiory do Archiwów Artystów Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
