aktywność religijna alternatywne formy edukacji
alternatywne style życia i bunt codzienności
awangarda, neo-awangarda
cenzura dysydenci partyjni
emigracja/wygnanie
film inwigilacja
krytyka naukowa kultura ludowa
kultura młodzieżowa
kultura popularna kultura undergroundowa
literatura i krytyka literacka muzyka nauka krytyczna
niezależne dziennikarstwo ochrona środowiska
ofiary prześladowań autorytarnego/totalitarnego reżimu
opozycja demokratyczna
publikacje podziemne
ruch kobiecy
ruchy broniące mniejszości
ruchy broniące praw człowieka
ruchy etniczne ruchy filozoficzne/ideowe ruchy narodowościowe
ruchy pokojowe ruchy społeczne
ruchy studenckie sztuka medialna
sztuki piękne
sztuki wizualne
teatr i Sztuki Performatywne
wolność sumienia
artefakty
dokumenty prawne i/lub finansowe elementy sztuki użytkowej
film
fotografie
grafika
inne inne obiekty artystyczne literatura podziemna
meble
nagrania dźwiękowe
nagrania muzyczne
nagrania video
obrazy
odzież pamiątki
publikacje
rysunki i karykatury
rzeźby rękopisy wyposażenie techniczne
Stowarzyszenie Teatralne "Gardzienice"- Ośrodek Praktyk Teatralnych zostało założone w 1977 roku przez Włodzimierza Staniewskiego w małej miejscowości Gardzienice na obrzeżach Lublina. Jest to grupa teatralna i performatywna, łącząca działania muzyczne, eksperymentalne, stawiająca na bliski kontakt wykonawców z widownią. Z biegiem lat, oprócz produkowania nowych spektakli, Gardzienice zaczęły rozwijać działalność edukacyjną i naukową – w 1997 roku założyło Akademię Praktyk Teatralnych, gdzie artyści różnych dziedzin mogą rozwijać swoje umiejętności i współpracę między środowiskami.
Kolekcja zawiera około 250 zdjęć wykonanych przez Tomasza Sikorskiego podczas V Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, zorganizowanego pod nazwą Kino Laboratorium w 1973 roku. Fotografie stanowią dokumentację zarówno rzeźb, obiektów i działań z tego roku, jak i prac powstałych w latach wcześniejszych. W kolekcji znajdują się także zdjęcia z roku 1972, dokumentujące prace przygotowawcze do wydarzenia. Istniejące od 1965 roku Biennale było jedną z najważniejszych imprez neoawangardowych w Polsce. Kino Laboratorium było ostatnim Biennale w Elblągu, a wkrótce po jego zakończeniu pomysłodawca wydarzenia Gerard Blum-Kwiatkowski wyemigrował do Niemiec.
Kolekcja opowiada o działalności Studenckiego Centrum Środowisk Artystycznych Dziekanka i Pracowni Dziekanka w latach 1976-1987. Pod dwiema nazwami kryło się to samo miejsce, niezwykłe interdyscyplinarne laboratorium artystyczno-edukacyjne, łączące debiutujących studentów warszawskich uczelni artystycznych i wybitnych twórców z Polski i zagranicy. Wokół pracowni powstało wyjątkowe środowisko, łączące postfluxusowych artystów zainteresowanych nowymi mediami i awangardowe przedsięwzięcia teatralne, lecz także malarzy i rzeźbiarzy nowej ekspresji czy punkowe zespoły muzyczne. Lata 1976-1987 to najbardziej intensywny, choć niejednorodny okres w historii Dziekanki, wypełniony wystawami, performansami, pokazami, dyskusjami i życiem towarzyskim. To jednocześnie lata, w których czynnym uczestnikiem wydarzeń w Dziekance, a od 1979 roku współkierownikiem placówki był Tomasz Sikorski. Dzięki stałej obecności i kierowniczej funkcji Sikorski zgromadził obszerną kolekcję fotografii i innych materiałów dokumentujących funkcjonowanie inicjatywy wykraczającej poza definicje galerii niezależnych.
Archiwum Krzysztofa Skiby jest prywatną kolekcją zdjęć, filmów, zinów, książek, wycinków prasowych i ulotek dokumentujących fenomeny kultury alternatywnej, w których Skiba uczestniczył w latach osiemdziesiątych. Większość zbiorów w kolekcji dotyczy ulicznych happeningów Galerii Działań Maniakalnych, anarchistycznego aktywizmu Ruchu Społeczeństwa Alternatywnego w Gdańsku, początkowych lat punkowego kabaretu Big Cyca oraz pierwszej wystawy prasy trzeciego obiegu współorganizowanej przez Skibę w 1989 roku.
KwieKulik to duet artystyczny Zofii Kulik i Przemysława Kwieka. Przez dwadzieścia lat tworzyli razem sztukę akcji, procesualną, performatywną i konceptualną, mającą jednocześnie zaangażowany politycznie i krytyczny wydźwięk. Równolegle, od późnych lat 60., regularnie dokumentowali polskie życie artystyczne, skupiając się na ulotnych zdarzeniach. Obecnie Archiwum KwieKulik to gigantyczny zbiór materiałów wizualnych i filmowych, publikacji i dzieł artystycznych, w efekcie wieloletniej pracy Zofii Kulik zamieniony w archiwum-utwór – zbiór, który stał się dziełem sztuki.