aktywność religijna alternatywne formy edukacji
alternatywne style życia i bunt codzienności
awangarda, neo-awangarda
cenzura dysydenci partyjni
emigracja/wygnanie
film inwigilacja
krytyka naukowa kultura ludowa
kultura młodzieżowa
kultura popularna kultura undergroundowa
literatura i krytyka literacka muzyka nauka krytyczna
niezależne dziennikarstwo ochrona środowiska
ofiary prześladowań autorytarnego/totalitarnego reżimu
opozycja demokratyczna
publikacje podziemne
ruch kobiecy
ruchy broniące mniejszości
ruchy broniące praw człowieka
ruchy etniczne ruchy filozoficzne/ideowe ruchy narodowościowe
ruchy pokojowe ruchy społeczne
ruchy studenckie sztuka medialna
sztuki piękne
sztuki wizualne
teatr i Sztuki Performatywne
wolność sumienia
artefakty
dokumenty prawne i/lub finansowe elementy sztuki użytkowej
film
fotografie
grafika
inne inne obiekty artystyczne literatura podziemna
meble
nagrania dźwiękowe
nagrania muzyczne
nagrania video
obrazy
odzież pamiątki
publikacje
rysunki i karykatury
rzeźby rękopisy wyposażenie techniczne
Kultura Zrzuty była wyjątkowym fenomenem na mapie polskiej kultury lat osiemdziesiątych. Nieformalna wspólnota łączyła artystów radykalnych, krytycznych, progresywnych, reprezentujących różne pokolenia: z jednej strony debiutujących jeszcze w latach sześćdziesiątych, byłych członków grupy Zero-61 i Warsztatu Formy Filmowej, z drugiej – młodszych, zrywających z konceptualizmem i etosem awangardy buntowników. Nihilistyczny, anarchizujący, neo-dadaistyczny krąg Kultury Zrzuty odcinał się zarówno od sztuki oficjalnej, jak i od sztuki „przykościelnej”, tworzonej przez artystów identyfikujących się z opozycją polityczną. Kolekcja Kultury Zrzuty przybliża sylwetki artystów, ich prace, manifesty i teksty, dokumentację wystaw i performansów.
Artyści i środowiska zaangażowane w polską sztukę performance na wiele sposobów krytycznie odnosili się do władzy Polskiej Republiki Ludowej. Te same osoby i grupy bywały częścią tak zwanego „drugiego obiegu” wydawniczego i wystawienniczego, działającego niezależnie od państwowych instytucji i bez publicznego wsparcia. Same działania performerów miały zwykle duży ładunek krytyczny skierowany przeciwko autorytarnym praktykom władzy ludowej, ale także przeciwko patriarchalnym i hierarchicznym aspektom polskiej kultury. Archiwum Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie prezentuje historię polskiej sztuki performans. Na atrakcyjnym portalu internetowym udostępnia rejestracje fotograficzne i video działań artystycznych wraz kuratorskim komentarzem. Prowadzi także działalność badawczą i popularyzatorską oraz opracowuje elementy wystawy stałej Muzeum.