Anna Dąbrowska-Lyons (1960) jest fotografką, autorką wydanego w 1999 roku albumu „Polski punk 1978-1982”, który stanowił pierwszą tego rodzaju publikację w Polsce. Dąbrowska-Lyons od trzydziestu lat zajmuje się fotografią artystyczną, w tym zwłaszcza portretową.

Artystka pochodzi z Warszawy, gdzie w 1983 roku ukończyła Pomaturalne Studium Fotograficzne. Początkowo utrzymywała się z wykonywania zdjęć, które od czasu do czasu ukazywały się w oficjalnej prasie. Pisała też relacje z koncertów i inne artykuły w czasopismach muzycznych i młodzieżowych, jak chociażby w „Na Przełaj”. Przez około pół roku pracowała w Sanepidzie, co było podyktowane potrzebą wyrobienia paszportu – zatrudnienie w państwowej instytucji wypadało korzystniej niż praca w wolnym zawodzie. Dąbrowska była niemal od samego początku w pierwszej punkowej „załodze” w Warszawie, jako jedna z pierwszych kobiet w tym, zdominowanym przez mężczyzn, gronie. Choć w odróżnieniu od większości kolegów nie przejawiała zainteresowania graniem w zespole, była jedną z ważniejszych postaci warszawskiego kręgu punkowego końca lat siedemdziesiątych. Współtworzyła efemeryczny fanzin „Radio Złote Kłosy”, złożony z humorystycznych kolaży i rysunków, a skoncentrowany na życiu towarzyskim środowiska zespołów Tilt i Kryzys.

Punkowy styl i poetykę Dąbrowska postanowiła przenieść z mody i muzyki na fotografię. Od początku nie uważała się za dokumentalistkę, lecz za artystkę współtworzącą punkową stylistykę. Jej zdjęcia cechują się ekspresyjnością i dynamiką, a nierzadko też poczuciem humoru. Odnosi się to głównie do portretów, lecz także do fotografii koncertowych. W 1983 roku odbyła się pierwsza wystawa Dąbrowskiej, w prestiżowej galerii Desa przy Nowym Świecie w Warszawie. Prezentacja punkowych zdjęć młodej fotograficzki w miejscu tej renomy stanowiła ewenement. Następne wystawy miały miejsce w 1984 roku w Galerii Ireny Jarosińskiej w Warszawie i rok później – w Galerii Za Żelazną Bramą, także w Warszawie.

W 1986 roku artystka wyemigrowała do Wielkiej Brytanii, w której była – dzięki wcześniejszym znajomościom z młodymi Brytyjczykami – już w 1984 roku. Początkowo mieszkała z koleżanką na skłocie w Londynie, pracując m.in. w coffee shopie. Emigracja na pewien czas zakłóciła jej fotograficzną karierę, choć już w 1987 roku Dąbrowska-Lyons pokazywała swoje prace na wystawie w Cockpit Theater w Londynie. W późniejszych latach wystawiała swoje zdjęcia w galeriach w Amsterdamie, Londynie, Berlinie i Warszawie. W 1999 wydała własnym sumptem album „Polski punk 1978-1982”, uchodzący obecnie za białego kruka. W publikacji zebrane zostały zdjęcia, kolaże z fanzinów i artykuły prasowe z pierwszych lat istnienia sceny punk w Polsce. Przez długi czas był to jedyny tego rodzaju album w Polsce. W 2003 roku artystka ukończyła podyplomowe studia fotograficzne w londyńskiej Central Saint Martins School of Art. Artystka nadal tworzy, a oprócz fotografii zajmuje się cyfrową obróbką zdjęć. Mieszka w Londynie, choć regularnie odwiedza Warszawę; w międzyczasie mieszkała też w Irlandii i Holandii. Tematy jej prac to m.in. architektura, graffiti, samochody, pieniądze, a przede wszystkim twarze.

Mimo niewątpliwie nieprzyjaznego stosunku polskich władz do punku, Dąbrowska jako fotografka nie miała problemu z cenzurą czy inwigilacją, które dotykały punkowych muzyków i animatorów kultury alternatywnej.