Wystawa Dzika grafika. Pół wieku ulicznej dywersji wizualnej w Polsce 1967-2017 była pierwszą tak szeroką pod względem tematycznym i chronologicznym prezentacją sztuki pojawiającej się na ulicach polskich miast od lat sześćdziesiątych XX wieku do drugiego dziesięciolecia XX wieku.
Ekspozycja, której oprawę muzyczną stworzył Robert Brylewski (muzyk zespołów Kryzys, Brygada Kryzys, Armia, Max i Kelner, Falarek Band, Świat Czarownic, 52um i wielu innych, często niszowych i eksperymentalnych projektów) stanowiła przegląd niesłychanie różnorodny pod względem formalnym i zakresem podejmowanych spraw. Znalazły się tam zapisy happeningów, performansów i innych działań artystycznych w przestrzeni publicznej, prowadzonych w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych przez całą plejadę polskich twórców neoawangardy, fotografie graffiti, napisów na murach, wlepek, plakatów i instalacji, jak również oryginalne szablony do odbijania graffiti, wlepki, ulotki i inne zachowane do dziś materiały. Tematy poruszane w prezentowanych pracach były jeszcze bardziej zróżnicowane, od zagadnień politycznych i bieżących spraw społecznych, poprzez kwestie estetyczne i egzystencjalne, po waśnie między kibicami różnych klubów piłkarskich czy wewnętrzną rywalizację ulicznych writerów.
Kuratorzy - Tomasz Sikorski, Marcin Rutkiewicz, Michał Warda - zaprezentowali w formie zdjęć, pokazów slajdów, filmów i gablot z oryginalnymi obiektami łącznie półtora tysiąca przykładów nieoficjalnej, samorodnej, niekontrolowanej działalności twórczej na ulicach polskich miast, niezależnie od tego, jaki był jej poziom artystyczny czy przesłanie polityczne. Pod tym względem Dzika grafika jako wystawa i publikacja towarzysząca stanowi znakomite podsumowanie spontanicznej ekspresji i dialogu społecznego na ulicach polskich miast ostatniego półwiecza. Tak szerokie ujęcie tłumaczy w swoim tekście w książce Tomasz Sikorski, proponując pojęcie "sztuki na ulicach" jako bardziej pojemne i mniej wartościujące niż street art czy graffiti.