Wystawa miała miejsce w alternatywnym domu kultury A.D.A. w Warszawie. Przedstawiała historię warszawskiego ruchu anarchistyczno-ekologiczno-feministyczno-punkowego lat transformacji z socjalizmu do kapitalizmu. Sama transformacja skonceptualizowana została w narracji wystawy nie jako przełom czy rewolucja, lecz kontynuacja państwowej przemocy, brutalności policji, patriarchalnej kultury i szowinistycznego porządku społecznego. Prezentowane były między innymi zdjęcia, ulotki, broszury, ziny, plakaty, a także inne graficzne i pisemne dokumenty obrazujące historię ruchu z lat 1988-1994. Ekspozycja stanowiła główną, lecz nie jedyną część wydarzenia, na którego program składały się również koncerty, happeningi, dyskusje, warsztaty, opowieści weteranów ruchu i pokazy filmów. Po dwóch intensywnych dniach prezentacji i krytycznych omówień niepowodzeń, którymi znaczone były pierwsze lata ruchu, wiele spośród zebranych materiałów zostało zniszczonych jako pozostałości tego, co powinno zostać zamknięte w historii, nie zaś rzutować na teraźniejszość społecznego i politycznego oporu. Manifest Fuck 89 głosił:

"Pieprzyć rzeczywistość społeczno-polityczną, która po ’89 roku okazała się jedną wielką klęską i przyniosła, zamiast świata wolnego i przyjaznego, świat wojen, wyzysku i niesprawiedliwości. Upadek komunizmu, zniesienie żelaznej kurtyny, symboliczne zburzenie muru berlińskiego i idea wolnej, wspólnej Europy utonęły w kapitalistycznym, popkulturowym szambie. Dlatego pieprzyć cezurę 89. roku i pieprzyć fetyszyzowanie ówczesnej działalności wszelkich grup anarchistycznych i kontrkulturowych! Zawiodły one, dając się zepchnąć na margines przez neoliberalne, nacjonalistyczne i ultraprawicowe ugrupowania i partie polityczne lub dając zrobić z siebie medialne błazny na sprzedaż. Nie ma innego wyjścia, jak na „czystej karcie” początków XXI wieku zacząć tworzyć nową wolnościową historię".

Wystawa nie miała oficjalnych kuratorów, ponieważ przygotowana została kolektywnie przez warszawskie środowiska wolnościowe. Niemniej, nieformalny trzon współtwórców wystawy stanowili Tymoteusz Onyszkiewicz, Arkadiusz "Owca" Zajączkowski, Adam Ryć, Jakub Możaryn i Bogna Olszewska.

Źródła:
Tymoteusz Onyszkiewicz, Manifesto Fuck 89, 2014.
Notatka na stronie A.D.A.: https://adapulawska.noblogs.org/post/2014/05/24/wystawa-fuck-89/