Wystawa, zorganizowana w siedzibie studenckiego teatru Pstrąg, stanowiła pierwszy przegląd polskiej prasy alternatywnej ostatniej dekady. Unikalna ekspozycja prezentowała kilkaset w większości nielegalnych, nieoficjalnych wydawnictw trzeciego obiegu. Zebrane gazety i magazyny były niezwykle różnorodne, od punkowych i hipisowskich fanzinów, poprzez gazetki Pomarańczowej Alternatywy, grup anarchistycznych, pacyfistycznych i ekologicznych, po podziemną prasę gejowską; wśród tytułów znalazły się m.in. "Azotox", "QQRYQ", "Gangrena", "Szmata", "A-Tak", "Antena Krzyku", "Kanaloza", "Lokomotywa Bez Nóg", "Zielone Brygady", "Linie", "Kultura Nędzy", "Ciach", "Skafander", "Filo", "Mać Pariadka", "Prosiacek", "Rewolta", "Szajba", "A-Capella", "Homek", "Kau Gryzoni na Serze" i wiele innych. Tak bogaty i oryginalny wybór możliwy był dzięki wieloletniemu zaangażowaniu Krzysztofa Skiby w przedsięwzięcia kultury alternatywnej i artystycznego undergroundu lat osiemdziesiątych. Skiba, razem z Januszem Waluszką z Ruchu Społeczeństwa Alternatywnego, kierownikiem artystycznym teatru Pstrąg Dariuszem Leśnikowskim, oraz kolegami z Galerii Działań Maniakalnych: Andrzejem Miastkowskim, Michałem Gralakiem, Krzysztofem Raczyńskim, byli w stanie szeroko rozpropagować ideę wystawy i w konsekwencji zebrać bardzo wiele niszowych, wyjątkowych obiektów. Na uwagę zasługuje organizacja przestrzenna ekspozycji: najcenniejsze obiekty umieszczone zostały w antyramach, podczas gdy większość publikacji przypięta została do rozciągniętych wzdłuż pomieszczenia sznurków. W efekcie gazety i inne druki przypominały rozwieszone do wyschnięcia pranie, co miało sugerować widzom niespotykaną świeżość i aktualność prezentowanych przedmiotów. Po wystawie łódzkiej podobne ekspozycje miały miejsce w innych miastach, zwłaszcza w Zielonej Górze, gdzie w latach 1992-1994 odbywały się pokazy Art Zine Gallery, i w Warszawie, w której w latach 1993-1995 uczestniczy trzeciego obiegu spotykali się w ramach Art Zine Show. Szalona Twórczość Xeroxów trwała tylko tydzień, ponieważ w tłumie zwiedzających wiele osób zabierało sobie niezabezpieczone w tradycyjnych gablotach publikacje, w efekcie czego wystawa z dnia na dzień ubożała.