Ruch Wolność i Pokój (WiP) był założoną w 1985 roku organizacją opozycji demokratycznej w Polsce. Bezpośrednią przyczyną powołania WiP były proces i uwięzienie odmawiającego służby wojskowej Marka Adamkiewicza w 1984 roku. Ruch Wolność i Pokój powstał oddolnie, stopniowo stając się jedną z najaktywniejszych organizacji opozycyjnych w Polsce. Do jego głównych postulatów, oprócz agendy pacyfistycznej i antykomunistycznej, należały kwestie ekologii i praw człowieka. WiP współpracował z pokrewnymi organizacjami w Europie Zachodniej, lecz także w Czechosłowacji, Węgrzech, a nawet Niemczech Wschodnich. Początkowo działał w Warszawie, Krakowie, Gdańsku i Wrocławiu, z czasem rozszerzył swój zasięg na kolejne miasta. Członkowie organizacji reprezentowali różne opcje polityczne, od anarchizmu i pacyfizmu, po nacjonalizm, konserwatyzm i katolicką myśl społeczną. W 1988 roku WiP wspierał organizowane wówczas strajki. W tym samym roku aktywność ruchu doprowadziła do reformy służby wojskowej i wprowadzenia służby zastępczej. WiP przyczynił się także do zatrzymania budowy elektrowni jądrowej w Żarnowcu. W latach 1988-1989 ruch uległ marginalizacji, by rozwiązać się na początku następnej dekady, w 1992 roku.