„Spartakus” był gazetą Zawodowego Związu Federacyjnego "Wolność", założonego w Trójmieście przez Zbigniewa Stybla, jednego z czołowych działaczy anarchistycznego Ruchu Społeczeństwa Alternatywnego. Zawodowy Związek Federacyjny "Wolność", powstały jeszcze w czasach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, był pierwszym po wojnie anarchistycznym związkiem zawodowym. Początkowo jego działalność ograniczała się do pomocy osobom odpracowującym zasadniczą służbę wojskową, do czego prawo wywalczyły niewiele wcześniej ruchy pacyfistyczne i antymilitarystyczne, takie jak Wolność i Pokój. Stybel, który w przeciwieństwie do wielu kolegów z RSA nie zaangażował się w działalność WiP, pozostając w anarchistycznym podziemiu, zauważył, że poborowi, którym udało się uzyskać prawo do służby zastępczej, trafiali zwykle w bardzo trudne warunki, zmuszeni wykonywać ciężką i poniżającą pracę. Z tych obserwacji narodził się pomysł związku zawodowego jako organizacji pomagającej poborowym na służbie zastępczej. Z czasem działalność ZZF "Wolność" rozszerzyła się też na inne środowiska pracownicze.
Inaczej niż pozostałe tytuły z kręgu RSA i WiP, jak chociażby "A Capella", "Spartakus" nie miał charakteru typowego dla alternatywnych magazynów młodzieżowych. Redakcja stroniła od kontrkulturowych ekstrawagancji wizualnych, a tematyka tekstów dotyczyła przede wszystkim sytuacji pracowników i ogólniejszych zagadnień społeczno-politycznych. "Spartakus" służył przede wszystkim utrzymywaniu komunikacji między związkiem a ludźmi potrzebującymi jego interwencji. Taki profil czasopisma stanowił wyjątek w prasie trzeciego obiegu przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych.