Najważniejszym materialnym efektem i świadectwem istnienia Kultury Zrzuty był magazyn artystyczny „Tango”, wydawany od 1983 do 1986 roku. Ukazało się łącznie 9 numerów „Tanga”, choć numeracja tego nie oddaje – kolejne wydania czasopisma były sygnowane przypadkowo, zgodnie z programową niekonsekwencją i blagą, stosowanymi zwłaszcza przez członków Łodzi Kaliskiej, których uznać można za rdzeń Kultury Zrzuty. Pismo było powielane w liczbie około dwustu egzemplarzy, w formacie A4. Słynny, pierwszy numer „Tanga” przedstawiał na okładce obrazoburczą pracę Adama Rzepeckiego: reprodukcję obrazu Matki Boskiej z klasztoru na Jasnej Górze z domalowanymi czarnymi wąsami.

„Tango” powstawało kolektywnie: artyści związani z Kulturą Zrzuty nadsyłali swoje prace, które były zamieszczane na kolejnych stronach magazynu. Skład i drukowanie czasopisma również odbywały się w ramach współpracy tych twórców, którzy mogli spotkać się w jednym miejscu (niekoniecznie w Łodzi, choć ona była geograficznym centrum Kultury Zrzuty – także np. w Nowej Hucie). Każdy numer miał innego redaktora i zawierał prace kilku lub kilkunastu twórców. Wspólnotowy model pracy nad publikacją był ważny dla zacieśniania więzów między artystami, stanowił część przebywania razem, a pracę twórczą przeplatały dyskusje, żarty, zabawa.

Kultura Zrzuty opierała się na rezygnacji z uczestnictwa w oficjalnym i opozycyjnym obiegach sztuki; artystycznym salonom i hierarchiom, jak również politycznemu zaangażowaniu przeciwstawiano kontestację całego systemu społecznego i porządku kulturowego, a nie tylko instytucji władzy politycznej. W związku z tym Kultura Zrzuty pozostawała na marginesie, przypominając o swoim istnieniu poprzez ekscesy, prowokacje, obscenę. Dlatego tak ważną rolę dla tego środowiska odgrywało „Tango” jako materialny artefakt zaświadczający o prywatnych, osobistych więziach łączących uczestników Kultury Zrzuty – i o istnieniu samej tej efemerycznej wspólnoty. Obok czasopism takich jak „Oj Dobrze Już” Gruppy, „Luxus” grupy Luxus, wydawnictw Totartu, Pomarańczowej Alternatywy i Wspólnoty Leeeżeć, „Tango” stanowiło jeden z najdonioślejszych przykładów undergroundowych magazynów artystycznych lat osiemdziesiątych.

Źródła:
Jarosław Lubiak (red.), "Szczerość i blaga. Etyka prac Łodzi Kaliskiej w latach 1979-89", Łódź 2009.
Marek Janiak (red.), "Kultura Zrzuty", Warszawa 1989.