“Przesłuchanie” to jeden z najgłośniejszych filmów wyreżyserowanych w Polsce po drugiej wojnie światowej. Jest odważnym, świadomym politycznie rozliczeniem się z okresem stalinowskim. Opowiada historię młodej aktorki (granej przez Krystynę Jandę), aresztowanej przez Urząd Bezpieczeństwa i przetrzymywanej w więzieniu w celu wymuszenia na niej zeznań obciążających znajomych i współpracowników. Film pokazuje metody łamania zwykłych obywateli przez stalinowski aparat represji i próby zachowania godności i człowieczeństwa przez przeciętne osoby skonfrontowane z przemocą systemu politycznego.

Komisja kolaudacyjna dotycząca filmu odbyła się w kwietniu 1982 roku, w zenicie stanu wojennego w Polsce.  W protokołach dostępnych w Archiwum Filmoteki Narodowej, zachowały się wypowiedzi jednoznacznie piętnujące film Bugajskiego. Miał on nawoływać do nienawiści, być propagandowym, antysocjalistycznym dziełem bez wartości merytorycznej i artystycznej. Decyzją władz, film został zapieczętowany i odstawiony na półkę (stał się kolejnym „półkownikiem” – dziełem filmowym niedopuszczonym przez cenzurę do dystrybucji, leżącym na archiwalnych półkach). Bugajskiemu udało się wykonać kopię „Przesłuchania”, która była następnie pokazywana w tzw. drugim obiegu. Film miał swoją premierę 13 grudnia 1989 – czyli w osiem lat po wyprodukowaniu i osiem lat po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce. „Przesłuchanie” było pełnometrażowym debiutem Bugajskiego. Odbiór tego filmu przez władze zmusił reżysera do wyjazdu z kraju w 1985 roku.