Zbigniew Gluza (ur. 1955). Redaktor, założyciel i prezes zarządu Fundacji Ośrodka KARTA. W czasie studiów działał w środowisku teatru alternatywnego. W 1979 ukończył Politechnikę Warszawską. W 1980 został członkiem „Solidarności". 4 stycznia 1982 Zbigniew Gluza wraz z grupą przyjaciół utworzył podziemną gazetkę „Karta”, która później przekształciła się kwartalnik. W "drugim obiegu" w 1982 ukazała się jego książka "Ósmy Dzień" o jednym z ważniejszych zjawisk teatru alternatywnego w Polsce - Teatrze Ósmego Dnia. 

Za prowadzoną działalność w marcu 1985 został tymczasowo aresztowany, następnie skazany, zwolniono go we wrześniu tegoż roku. W 1987 był inicjatorem niezależnego ogólnopolskiego Archiwum Wschodniego, zajmującego się dokumentowaniem dwudziestowiecznej, w tym przemilczanej w okresie komunistycznym, historii Polski i Europy Wschodniej.

Po 1989 inicjator, a następnie prezes dwóch fundacji (Fundacji Archiwum Wschodniego i Fundacji Karta), połączonych następnie w Fundację Ośrodka Karta prowadzącą Ośrodek Karta. Od 1990 jest redaktorem naczelnym kwartalnika historycznego „Karta”. Jest pomysłodawcą słowników biograficznych opozycjonistów i dysydentów, współinicjatorem Domu Spotkań z Historią i przewodniczącym jego rady programowej (od 2006), współzałożycielem Rady Archiwów Społecznych. Powołany w skład kolegium programowo-historycznego Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku.

W 2009, wspólnie z Dorotą Buchwald z Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego, zainicjował powstanie Archiwum Teatru Alternatywnego. Wystosował list do środowisk teatru alternatywnego lat 70. i 80., zachęcając do przekazywania swoich zbiorów, sam zdeponował własną kolekcję, w tym egzemplarz książki "Ósmy Dzień".
Jako redaktor naczelny wydawnictwa Karta zajął się również prowadzeniem serii wydawniczych w tym albumów najważniejszych wydarzeń Polski w XX wieku, a także książek wspomnieniowych wydawanych w seriach Świadectwa i Żydzi polscy. Autor i współautor kilkudziesięciu wystaw, m.in. Oblicza totalitaryzmu, Dni „Solidarności”, Bramy wolności. Od „Solidarności” do zjednoczenia Niemiec, Koniec Jałty.