Kolekcja powstała, aby zachować i promować spuściznę polskich dokumentalistów - fotografów i reporterów, którzy zajmowali się opisywaniem i dokumentowaniem rzeczywistości politycznej, kulturalnej i społecznej polskiego społeczeństwa w czasach socjalizmu. Członkowie Stowarzyszenia Dokumentalistów "Droga" pokazywali życie codzienne różnych grup społecznych - wielkomiejskiej inteligencji, robotników, chłopów, urzędników - na fotografiach, które często nie przechodziły szczelnego sita cenzury w oficjalnie wydawanych tygodnikach i miesięcznikach. Archiwum Stowarzyszenia "Droga" zawiera różnego typu materiały wizualne - te, które można było publikować i te, które przeleżały w "szufladzie" aż do lat dziewięćdziesiątych z powodu cenzury - rozumianej jako kontrola państwowa i auto-cenzura samych twórców.
Na kolekcję składają się fotografie wykonywane od lat siedemdziesiątych XX wieku w różnych regionach Polski - na prowincji i w miastach, w Państwowych Gospodarstwach Rolnych i w fabrykach, na ulicach podczas oficjalnych pochodów i w domowym zaciszu. Twórcy kolekcji - fotografowie zrzeszeni w stowarzyszeniu - uznają, że zdjęcia te są warte ciągłego pokazywania i promowania, ponieważ pokazują socjalistyczną rzeczywistość w żywy, autentyczny sposób, nieuwikłany w bieżącą politykę czy łatwe kategoryzacje i ahistoryczne interpretacje. Dokumentaliści - tak określają siebie członkowie Stowarzyszenia Droga - są dumni z dorobku polskiej fotografii reportażowej, odznaczającej się nie tylko dobra techniką, ale również wrażliwością i wyczuciem na problemy społeczne. Fotografie z archiwum Stowarzyszenia Droga były krytyczne wobec wszechobecnej propagandy sukcesu i starały się pokazać życie przeciętnych Polaków w różnych kontekstach.
Część fotografii ze zbiorów Stowarzyszenia Droga było publikowanych w oficjalnie wydawanych czasopismach takich jak "ITD magazyn studencki”, “Razem” czy tygodnik “Polityka”, część przez ostatnie dekady pozostawała w prywatnych archiwach poszczególnych fotografów. Celem Stowarzyszenia jest promowanie i wystawianie tych zdjęć, jak również ich digitalizacja i archiwizacja.
Członkowie Stowarzyszenia Dokumentalistów "Droga" przed 1989 publikowali swoje zdjęcia głównie w popularnych magazynach i gazetach z ambicjami.
Jednym z takich wydawnictw było czasopismo "Razem", tygodnik skierowany do młodzieży: licealistów i studentów. "Razem" przestało być wydawane w 1989 w obliczu konkurencji ze strony innych, bardziej "nowoczesnych" czy "zachodnich" gazet. W tygodniku zamieszczano krótkie opowiadania, artykuły o kulturze popularnej (w tym zachodniej, np. muzyce pop czy electro), listy przebojów z różnych stacji radiowych, plakaty ze znanymi osobami, wywiady z artystami, porady psychologiczne i wszelkiego rodzaju "michałki". "Razem" było z definicji pismem dla młodzieży i poruszało tematy polityczne czy społeczne w dość ograniczonym zakresie. Artykuły o PRL-owskiej rzeczywistości opisywały jednak życie nastolatków, szczególnie ich plany i marzenia i w tym sensie były "wywrotowe" - uczyły tego, że można żądać czegoś więcej niż spokojne życie ułożone przez oficjalną retorykę. "Razem" pozwalało młodym ludziom nie tylko wyrażać rozżalenie (w takim stopniu, w jakim było to możliwe w socjalistycznej prasie), ale i projektować swoją przyszłość w kontrze do wcześniejszych pokoleń.
"Polityka", w której do dziś publikują członkowie Stowarzyszenia "Droga", to jeden z najbardziej poczytnych i renomowanych polskich tygodników. Jej założenie na początku 1957 roku było jednym z posunięć ówczesnego pierwszego sekretarza PZPR, Władysława Gomułki i miało na celu marginalizację powstających w okresie "odwilży" nowych, krytycznie nastawionych do władzy gazet. W pierwszych latach obecności na polskim rynku prasowym "Polityka" była traktowana jako oficjalny organ prasowy partii. Na początku lat sześćdziesiątych, dzięki nowej redakcji i nowemu pokoleniu dziennikarzy, "Polityka" zyskała charakter i od tego momentu przez lata 70. i 80. była źródłem krytycznych wobec rzeczywistości reportaży prasowych. Fotografie - także te zamawiane u artystów obecnie tworzących Stowarzyszenie "Droga" - towarzyszyły tekstom i ukazywały rzeczywistość socjalistycznej Polski bez fałszywego samozadowolenia. Redaktorzy naczelni i wydawcy "Polityki" poruszali się sprawnie w ramach dopuszczalnej krytyki i wyrażania niezadowolenia z sytuacji politycznej i społecznej, jednocześnie zachowując dobry poziom artykułów, cechujących się wysokim poziomem dziennikarskim i estetycznym.
W latach dwutysięcznych fotografowie i reportażyści zdecydowali się założyć stowarzyszenie. Czuli, że nie są wystarczająco sprawnie reprezentowani i wspierani przez Stowarzyszenie Polskich Artystów Teatru i Filmu (SPATIF), jedną z najstarszych profesjonalnych organizacji zrzeszających polskich artystów. SPATIF w oczach niektórych ograniczał się do korzystania z już posiadanych zasobów, ale nie promował bogatej twórczości zrzeszonych w nim artystów, ani nie działał na rzecz digitalizacji zbiorów. Stowarzyszenie "Droga" miało być odpowiedzią na tę sytuację, platformą współpracy dziennikarzy i fotografów, którzy po zmianach na polskim rynku prasowym zostali wypchnięci na prekaryjne zatrudnienie.
