COURAGE

łączymy kolekcje

Gigantyczne archiwum 170000 fotografii stanowiących unikatowy zapis życia codziennego, gospodarczego, politycznego, sportowego i kulturalnego w Polskiej Republice Ludowej drugiej połowy lat 50. i lat 60. Są one dorobkiem życia fotografa Eustachego Kossakowskiego. Na zbiór składają się fotoreportaże prasowe tworzone we współpracy z pismami społeczno-kulturalnymi oficjalnego obiegu, dokumentacja życia artystycznego, w tym wystaw, happeningów, environments, instalacji i spektakli teatralnych, ale także życia towarzyskiego artystów; wreszcie serie fotografii konceptualnej, którymi  Kossakowski zdobył uznanie jako artysta w latach 70. na emigracji we Francji.

Archiwum Jerzego Ludwińskiego w Muzeum Współczesnym Wrocław to wystawa stała prezentująca dorobek intelektualny i prace Jerzego Ludwińskiego, jak również przedmioty z nim związane. Ludwiński był jednym z czołowych krytyków i teoretyków neoawangardy lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, wizjonerem przewidującym ewolucję sztuki w epoce postartystycznej. Ekspozycję uzupełniają prace artystów zaprzyjaźnionych z Ludwińskim bądź rozwijających jego idee. Zgromadzone materiały należą do Muzeum Współczesnego, a także do Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Archiwum Jerzego Ludwińskiego stanowi jednocześnie magazyn, z którego korzystać mogą osoby zainteresowane, oraz przestrzeń badawczą, służącą rozwijaniu refleksji nad sztuką aktualną.

KwieKulik to duet artystyczny Zofii Kulik i Przemysława Kwieka. Przez dwadzieścia lat tworzyli razem sztukę akcji, procesualną, performatywną i konceptualną, mającą jednocześnie zaangażowany politycznie i krytyczny wydźwięk. 
Równolegle, od późnych lat 60., regularnie dokumentowali polskie życie artystyczne, skupiając się na ulotnych zdarzeniach. Obecnie Archiwum KwieKulik to gigantyczny zbiór materiałów wizualnych i filmowych, publikacji i dzieł artystycznych, w efekcie wieloletniej pracy Zofii Kulik zamieniony w archiwum-utwór – zbiór, który stał się dziełem sztuki.

Artyści i środowiska zaangażowane w polską sztukę performance na wiele sposobów krytycznie odnosili się do władzy Polskiej Republiki Ludowej. Te same osoby i grupy bywały częścią tak zwanego „drugiego obiegu” wydawniczego i wystawienniczego, działającego niezależnie od państwowych instytucji i bez publicznego wsparcia. Same działania performerów miały zwykle duży ładunek krytyczny skierowany przeciwko autorytarnym praktykom władzy ludowej, ale także przeciwko patriarchalnym i hierarchicznym aspektom polskiej kultury. 
Archiwum Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie prezentuje historię polskiej sztuki performans. Na atrakcyjnym portalu internetowym udostępnia rejestracje fotograficzne i video działań artystycznych wraz kuratorskim komentarzem. Prowadzi także działalność badawczą i popularyzatorską oraz opracowuje elementy wystawy stałej Muzeum.

Archiwum kilkudziesięciu tysięcy fotografii będących dorobkiem życia jednego z najbardziej uznanych polskich fotografów – Tadeusza Rolkego.
Składają się nań fotoreportaże z życia miejskiego i kulturalnego Warszawy, fotografia modowa oraz dokumentacja wydarzeń awangardowego świata artystycznego od połowy lat 50. do roku 1970, ponadto zdjęcia składające się na obraz polski okresu „karnawału” Solidarności 1980, stanu wojennego i przemian 1989 roku, w tym wgląd w świat kultury alternatywnej lat 80.