aktywność religijna alternatywne formy edukacji
alternatywne style życia i bunt codzienności
awangarda, neo-awangarda
cenzura dysydenci partyjni
emigracja/wygnanie
film inwigilacja
krytyka naukowa kultura ludowa
kultura młodzieżowa
kultura popularna kultura undergroundowa
literatura i krytyka literacka muzyka nauka krytyczna
niezależne dziennikarstwo ochrona środowiska
ofiary prześladowań autorytarnego/totalitarnego reżimu
opozycja demokratyczna
publikacje podziemne
ruch kobiecy
ruchy broniące mniejszości
ruchy broniące praw człowieka
ruchy etniczne ruchy filozoficzne/ideowe ruchy narodowościowe
ruchy pokojowe ruchy społeczne
ruchy studenckie sztuka medialna
sztuki piękne
sztuki wizualne
teatr i Sztuki Performatywne
wolność sumienia
artefakty
dokumenty prawne i/lub finansowe elementy sztuki użytkowej
film
fotografie
grafika
inne inne obiekty artystyczne literatura podziemna
meble
nagrania dźwiękowe
nagrania muzyczne
nagrania video
obrazy
odzież pamiątki
publikacje
rysunki i karykatury
rzeźby rękopisy wyposażenie techniczne
Prywatne archiwum prof. Barbary Fatygi gromadzi tysiące materiałów dotyczących kultury młodzieżowej w Polsce końca lat osiemdziesiątych i początku dziewięćdziesiątych. Archiwum jest efektem kolejnych projektów badawczych prowadzonych przez Fatygę i jej współpracowników, początkowo w Instytucie Badań Problemów Młodzieży, a następnie w Ośrodku Badań Młodzieży w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Oprócz młodzieżowych fanzinów i kaset w archiwum znajdują się także nagrania i transkrypcje wywiadów biograficznych z przedstawicielami środowisk młodzieżowych.
The bequest of János Maróthy, which is held at the Hungarian Academy of Sciences Music Institute, offers insights into the heritage of a music aesthete and music researcher who was an essential figure of Hungarian music studies under socialism. The collection shows that the official infrastructure often generated spaces for critical, unofficial cultures. The Institute supported Maróthy in his efforts to collect the folk music, protest songs, and pol-beat trends, genres which helped young people criticize and rebel against official socialism.
Fekete Lyuk means black hole in Hungarian. It reminds most Hungarians of a legendary club, which emerged quite suddenly in a traditional working-class district. It had a cult following among young intellectuals, punks, and skinheads, but it also quickly became a symbol of nonconformity and rebellion. However, hardly anybody remembers Gyula Nagy, the man who as an agitprop educator founded the Fekete Lyuk club.
The collection contains samizdat editions of religious literature and hymnals and illegal recordings on magnetic tapes, SPs, LPs and audio cassettes. It documents the work of the members of the Unity of the Brethren Baptists and their teetering between what was permitted by the government’s supervision over the churches and their own ideas about evangelization in the period of socialism.