aktywność religijna alternatywne formy edukacji
alternatywne style życia i bunt codzienności
awangarda, neo-awangarda
cenzura dysydenci partyjni
emigracja/wygnanie
film inwigilacja
krytyka naukowa kultura ludowa
kultura młodzieżowa
kultura popularna kultura undergroundowa
literatura i krytyka literacka muzyka nauka krytyczna
niezależne dziennikarstwo ochrona środowiska
ofiary prześladowań autorytarnego/totalitarnego reżimu
opozycja demokratyczna
publikacje podziemne
ruch kobiecy
ruchy broniące mniejszości
ruchy broniące praw człowieka
ruchy etniczne ruchy filozoficzne/ideowe ruchy narodowościowe
ruchy pokojowe ruchy społeczne
ruchy studenckie sztuka medialna
sztuki piękne
sztuki wizualne
teatr i Sztuki Performatywne
wolność sumienia
artefakty
dokumenty prawne i/lub finansowe elementy sztuki użytkowej
film
fotografie
grafika
inne inne obiekty artystyczne literatura podziemna
meble
nagrania dźwiękowe
nagrania muzyczne
nagrania video
obrazy
odzież pamiątki
publikacje
rysunki i karykatury
rzeźby rękopisy wyposażenie techniczne
Kolekcja opowiada o działalności Studenckiego Centrum Środowisk Artystycznych Dziekanka i Pracowni Dziekanka w latach 1976-1987. Pod dwiema nazwami kryło się to samo miejsce, niezwykłe interdyscyplinarne laboratorium artystyczno-edukacyjne, łączące debiutujących studentów warszawskich uczelni artystycznych i wybitnych twórców z Polski i zagranicy. Wokół pracowni powstało wyjątkowe środowisko, łączące postfluxusowych artystów zainteresowanych nowymi mediami i awangardowe przedsięwzięcia teatralne, lecz także malarzy i rzeźbiarzy nowej ekspresji czy punkowe zespoły muzyczne. Lata 1976-1987 to najbardziej intensywny, choć niejednorodny okres w historii Dziekanki, wypełniony wystawami, performansami, pokazami, dyskusjami i życiem towarzyskim. To jednocześnie lata, w których czynnym uczestnikiem wydarzeń w Dziekance, a od 1979 roku współkierownikiem placówki był Tomasz Sikorski. Dzięki stałej obecności i kierowniczej funkcji Sikorski zgromadził obszerną kolekcję fotografii i innych materiałów dokumentujących funkcjonowanie inicjatywy wykraczającej poza definicje galerii niezależnych.
Avantgarde fashion designer Tamás Király’s legacy, which criticized the uniformity and mediocrity of the contemporary cultural canon, represents an important, unique counter-cultural creation of the late socialist period. Furthermore, it is an important source for an understanding of a crucial counter-cultural attitude: conscious reflection on absence.