Grafik, projektant plakatów, fotograf, projektant wystaw.
W czasie II wojny światowej uczestniczył w tajnych kompletach Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Był więźniem Auschwitz-Birkenau. W latach 1945–1947 pracował jako grafik w Biurze Odbudowy Stolicy.
Zamecznik należał do najwybitniejszych przedstawicieli polskiej szkoły plakatu. Wśród polskich grafików-projektantów jako jeden z pierwszych wykorzystywał i przetwarzał pionierem fotografie na użytek grafiki. W jego twórczości bardzo ważne miejsce zajmowała fotografia, którą nie tylko wplatał w prace graficzne, ale i wystawiał samodzielnie na oddzielnych wystawach. Jego prywatne archiwum, w którym znajduje się kilkanaście tysięcy fotografii, pokazuje różnorodność stylów artystycznych stosowanych przez Zamecznika - od fotografii dokumentalnej po konceptualną.
W 1945 roku uczestniczył w realizacji pierwszej powojennej wystawy warszawskiego Muzeum Narodowego
Warszawa Oskarża (projekt ekspozycji).
Uprawiał także architekturę wnętrz, scenografię (współpraca m.in. z Teatrem Małym w Warszawie), projektował znaki i logotypy m.in.: znak i czołówka programu telewizyjnego Pegaz, znak dla wydawnictwa Arkady, grafikę książkową. Mimo trudności w zdobywaniu materiałów do swojej działalności artystycznej w czasach niedoboru, w umiejętny sposób łączył różne dziedziny działalności wizualnej. Co ważne jednak , jego prace nigdy nie ograniczały się do prostego wykonania zlecenia - na plakat, okładkę książki czy pawilon wystawowy. Zamecznik starał się wymykać oficjalnym trendom socrealistycznej sztuki i oprócz wymiaru usługowego czy informacyjnego danych obiektów, kładł nacisk na zniuansowanie przekazu i ukazanie napięcia między indywidualną twórczością a dorobkiem nowoczesnego, kolektywistycznego państwa.
W latach 1960-1967 prowadził Pracownię Projektowania Foto-graficznego na Wydziale Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Pełnił funkcję redaktora graficznego tygodnika „Przegląd Kulturalny”, miesięczników: „Fotografia” i „Architektura”. Prace Zamecznika wystawiano poza granicami kraju: w Kanadzie, Mediolanie, Paryżu, Sao Paulo, Monachium czy Moskwie.
