COURAGE

łączymy kolekcje

Fundacja Miasto Kultury została założona w 2011 roku w Łodzi przez Zofię Łuczko-Fijałkowską, jej męża Sławomira Fijałkowskiego i syna Pawła Fijałkowskiego. Stanowi trzyosobową, rodzinną organizację pozarządową. Sławomir Fijałkowski pełni funkcję prezesa, podczas gdy pozostałych dwoje założycieli jest członkami zarządu fundacji.

Jako zarejestrowana organizacja pozarządowa Fundacja Miasto Kultury posłużyła jako forma, dzięki której Zofia Łuczko wraz z rodziną mogła ubiegać się o dotacje przekazywane na kulturę przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Dofinansowanie z kasy ministerialnej pozwoliłoby na digitalizację całych zbiorów i profesjonalne opracowanie kolekcji on-line. W tym celu fundacja parokrotnie ubiegała się o te dotacje, jednakże ani razu wnioski Fundacji Miasto Kultury nie kwalifikowały się do otrzymania dofinansowania, a portal Kultura Zrzuty powstał wyłącznie dzięki wolontariackiemu zaangażowaniu jego autorów, bez żadnych zewnętrznych funduszy. Mimo braku grantów, formę organizacyjną fundacji można potraktować jako parasol rozpięty nad archiwum Kultury Zrzuty.

Zofia Łuczko-Fijałkowska była zaangażowana w działalność Kultury Zrzuty, dokumentowała wydarzenia i prace twórców związanych z tym środowiskiem, a zgromadzone przez nią zbiory stały się podstawą wirtualnej kolekcji Kultury Zrzuty. Jej mąż i prezes fundacji Sławomir Fijałkowski jest filmowcem i animatorem kultury, założycielem łódzkiego kina Charlie, członkiem wielu stowarzyszeń zajmujących się działalnością filmową i kulturalną, a także wykładowcą w PWSFTviT.

Pierwszą inicjatywą środowiska "Karty" była nielegalnie wydawana gazetka, której pierwszy numer opublikowano w styczniu 1982 roku w Warszawie, tuż po wprowadzeniu stanu wojennego. Łącznie wydano 19 numerów podziemnej "Karty". W 1987 redakcja gazety zainicjowała powstanie Archiwum Wschodniego - ruchu społecznego dokumentującego przeszłość dawnych Kresów Wschodnich. Od 1990 Karta działa legalnie - dwie utworzone wówczas fundacje połączono w 1996 roku w Fundację Ośrodka KARTA.

Dzisiejsza KARTA to wydawca książek i kwartalnika historycznego, organizatorka wystaw i konkursu historycznego dla młodzieży "Historia bliska". To również największe w Polsce archiwum społeczne. Archiwum dokumentowe zawiera wydawane w drugim obiegu książki i czasopisma, ale również wpisaną na listę UNESCO kolekcję "Solidarności". Ogromne archiwum fotograficzne KARTA można łatwo przeszukiwać dzięki oddzielnej stronie internetowej. KARTA prowadzi również, w kooperacji z Domem Spotkań z Historią, największe w kraju Archiwum Historii Mówionej.

Więcej o historii KARTY tutaj.

Fundacja Pomarańczowa Alternatywa powstała w 2007 roku w Warszawie. Jej założycielem i prezesem zarządu jest Waldemar Fydrych, historyczny lider ruchu Pomarańczowej Alternatywy i główny popularyzator dorobku ruchu. Wiceprezesem zarządu Fundacji jest Agnieszka Couderq. W praktyce funkcjonowanie Fundacji Pomarańczowa Alternatywa opiera się na pracy tych dwóch osób.

Wśród celów działania Fundacji, oprócz promocji działań społecznych, kulturalnych i artystycznych celem kontynuacji działań ruchu Pomarańczowej Alternatywy, znalazły się także m.in. wspieranie osób wyróżniających się aktywnością twórczą i społeczną, propagowanie i wspieranie działań z zakresu ekologii oraz współpraca w dziedzinie wszelkich działań pro-społecznych, w tym w zakresie szeroko rozumianej kultury. W praktyce głównymi efektami funkcjonowania Fundacji są wystawy i publikacje książkowe na temat Pomarańczowej Alternatywy, a przede wszystkim wirtualne Muzeum Pomarańczowej Alternatywy.

Fundacja nie ma stałych dochodów ani budżetu; opiera się głównie na wolontaryjnej pracy swoich członków. Niektóre działania, w tym organizacja Muzeum Pomarańczowej Alternatywy, były jednak finansowane ze środków publicznych: z programu "Dziedzictwo cyfrowe" Narodowego Instytutu Audiowizualnego oraz z dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Galeria Foksal skupiała jedno z najważniejszych polskich środowisk artystycznych drugiej połowy XX wieku. Powstała w 1966 roku w Warszawie. Była współtworzona przez krytyków sztuki i artystów zainteresowanych sztuką awangardową. Wystawiała instalacje audiowizualne, environments i inne formy sztuki konceptualnej przełamującej tradycyjne formy malarstwa i rzeźby. Przede wszystkim jednak związani z nią artyści byli jednymi z pionierów sztuki zdarzeń i happeningu. Ze względu na swe nowatorstwo wiele z tych działań weszło do historii polskiej sztuki współczesnej.
Ścisła współpraca kuratorów i artystów czyniła z Galerii Foksal także instytucje badawczą, odpowiedzialną za kilka manifestów teoretycznych.

Galeria od początku działalności podtrzymywała liczne kontakty zagraniczne i wymianę informacji z ośrodkami sztuki na Zachodzie Europy. Mimo iż funkcjonowała pod kontrolą państwowych instytucji, dawała artystom możliwość względnie swobodnej działalności, co nie było oczywiste z uwagi na represyjny charakter władz PRL i działanie oficjalnej cenzury.
Kolejne pokolenie artystów, nazywane dziś neoawangardą lat 70., postrzegało jednak środowisko Foksal – wówczas już cieszące się dominującą pozycją w polskim świecie sztuki – jako „awangardę koncesjonowaną”, czyli tolerowaną przez władze PRL jako dla nich niegroźną. Zarzucano także środowisku Foksal elitarystyczny rys i wizję sztuki, którą należy uprawiać dla wąskiego grona wtajemniczonych.

Wśród założycieli galerii byli krytycy Wiesław Borowski, Anka Ptaszkowska i Mariusz Tchorek oraz artyści Henryk Stażewski, Zbigniew Gostomski, Edward Krasiński, Roman Owidzki. Do stałych współpracowników dołączył wkrótce także Tadeusz Kantor. Działania galerii i artystyczne życie skupionego wokół niej środowiska od początku dokumentowali jedni z najbardziej uznanych dziś polskich fotografów – Eustachy Kossakowski i Tadeusz Rolke.
Galeria działa do dziś, współpracując z kilkoma pokoleniami polskich artystów.

W 1997 roku powstała przy niej Fundacja Galerii Foksal, która w wyniku wewnętrznego rozłamu przekształciła się w niezależną instytucję – dziś cieszącą się statusem jednej z najbardziej prestiżowych prywatnych galerii sztuki w Polsce.

Źródła:
Galeria Foksal, oficjalna strona, http://www.galeriafoksal.pl
Galeria Foksal, profil na portalu Culture.pl, http://culture.pl/pl/miejsce/galeria-foksal
Polit Paweł (red.), Edward Krasiński. Elementarz ABC, Bunkier Sztuki, Kraków 2008.